Jac Engelen: “Nu ik zelf als dagvoorzitter-goochelaar optreed, kan ik de inhoud eindeloos meer benutten.” waarbij de boodschap steeds was: ‘Hé, bètavakken zijn óók leuk’ en ‘bètamensen zijn helemaal niet saai’. Op die manier gaven we het publiek de tools om die positieve boodschap ook weer aan hun leerlingen over te brengen. Met andere woorden: door de inhoud visueel over te brengen, blijft de boodschap beter en langer hangen. En dat is natuurlijk precies wat je als congresorganisator wilt bereiken.” Wat vond je van de congresbranche? Jac: “Tot op dat moment had ik geen idee dat er zoiets als een congresbranche bestond, maar ik vond het meteen geweldig. Ik ging zelfs langs bij Pier Bosscher, de toenmalige directeur van het Nederlands Congres Bureau, met de vraag of hij iets meer over de markt kon vertellen. Dat er in Nederland op jaarbasis honderden conferenties, symposia en meetings werden georganiseerd had ik niet voor mogelijk gehouden. Op zijn beurt constateerde Pier inderdaad een schrijnend tekort aan ‘beeld’ en ‘entertainment’ in de congreswereld. Zijn tip was: ga hiermee door. Sterker nog, hij gaf me de kans om ‘mijn kunstje’ op een symposium voor de totale congresbranche te laten zien. Hij zei: “Doe je het goed, dan staan de organisatoren straks voor je in de rij. Doe je het fout, dan weet je dat je iets anders moet gaan doen.” Hoe heb je dat aangepakt? Jac: “Het motto van het congres was ‘De congreswereld staat open voor je’. Ik wilde dat op een speelse en aantrekkelijke manier in beeld brengen. Aantrekkelijk door de boodschap over te laten brengen door de mooie zangeres Antje Monteiro. En in beeld brengen door een poort te maken die tijdens het zingen steeds groter werd tot de idiote proporties van zes meter hoog en drie meter breed.” “Een ander onderdeel ging over de tegenstelling tussen jong en oud. We maakten een toneelstuk waarbij de rollen volledig waren omgedraaid: een oudere vrouw had een walkman op en was daardoor nauwelijks aanspreekbaar, terwijl een jonge ‘snotjongen’ een volwassen dialoog met haar aanging over vooroordelen en hoe ermee om te gaan. Het publiek kon er smakelijk om lachen: en dan is het goed.” “Tenslotte zat er ook een onderdeel ‘Acro-tekst’ in; één van onze specialiteiten. Terwijl meerdere acrobaten met hun bewegingen een gesproken tekst uitbeelden, klinkt op de achtergrond live muziek van bijvoorbeeld een viool of contrabas. Het idee erachter is dat als je de linker en de rechter hersenhelft allebei kunt activeren, dus als je tekst en beeld tegelijk binnen brengt, dan blijft de inhoudelijke boodschap langer hangen.” Elly, hoe ben jij eigenlijk bij Aenit verzeild geraakt? Elly: “Ik heb altijd behoefte gehad aan beeld en muziek. Ik volgde zanglessen, heb toneel gespeeld en gezongen. Jac was de regisseur van de toneelgroep waar ik in speelde. Later vroeg hij me weleens voor klussen voor Aenit en op een goede dag sprong de vonk over. Dat was in 1993, toen Jac al zes jaar Aenit runde. Sindsdien zijn we partners, zowel privé als bij Aenit.” “Jac gaat over de inhoud. Hij gaat naar de opdrachtgevers en bedenkt de concepten die we samen verder uitwerken. Dat proces verloopt heel natuurlijk, het kan zijn dat we tijdens het eten of als we de hond uitlaten nog steeds aan het brainstormen zijn.” “Daarnaast schrijf ik vaak de liedteksten, meestal op bestaande, dus herkenbare melodieën. Als we artiesten inschakelen, begeleid ik ze. Ook verzorg ik al het benodigde digitale materiaal binnen Aenit, zoals planningen en schema’s. Maar ik heb bijvoorbeeld ook onze website, visitekaartjes en brochures ontworpen.” ZOMER 2012 QM|21 › Pagina 20

Pagina 22

Voor publicaties, online onderwijscatalogi en reclamefolders zie het Online Touch content management system systeem. Met de mogelijkheid voor een online shop in uw nieuwsbrieven.

QM zomer 2012 Lees publicatie 3Home